eerste week Suriname

de voorbije week was de eerste week stage op de verloskamer in het 's Lands Hospitaal. De werking is zeker vergelijkbaar zoals bij ons in België. het enige wat wel verschilt is dat na de bevalling de baby de eerste uren eigenlijk onafscheidelijk is van de ouders. Maar in Suriname wordt de baby na de bevalling meegenomen voor verzorging, dus wegen , meten en navel. En hierna blijft de baby daar nog zeker een uur liggen onder een warmtelamp ter observatie terwijl het meestal over een gezonde pasgeborene gaat. Moeder en baby worden pas ter herenigd wanneer de vrouw wordt overgebracht naar de kraamafdeling.Dit is dan voor mij eigenlijk heel raar om te zien, zeker als je het gewoon bent van in België waar moeder en baby niet meer worden gescheiden als hier geen reden voor is.

Ook de partner is zelden aanwezig bij een bevalling. En je krijgt ook het gevoel dat het hier echt een routine is, voor zowel de vroedvrouwen als de ouders er is niet echt meer sprake van die blijdschap na dat de baby geboren is, het is zo meer van oké nog eentje erbij. En dat vind ik wel jammer, maar daar zal ik niet echt iets aan kunnen veranderen denk ik.

Voor de rest is het echt wel leuk op de verloskamer, de vroedvrouwen en dokters zijn heel vriendelijk. Ze leggen hun manier van werken ook goed uit alleen als ze wat te snel praten ben ik de draad even kwijt. Maar is kan ze toch al beter verstaan dan de eerste dag. : )

Ik zelf heb nog geen bevallingen kunnen doen, ik heb er wel al gezien dus de volgende is zeker voor mij. De vroedvrouwen zeiden zelf dat het heel rustig was, ik heb woensdag en donderdag geen enkele vrouw in arbeid gezien. Nu maar hopen dat het de komende weken wel wat drukker wordt.

als ontspanning zijn we woensdagavond gaan dolfijnen-spotten.
We zijn met een bootje op de Surinaamse rivier gevaren naar de plaats waar dat deze uitmondt in de Atlantische Oceaan. Op deze plaats zouden veel dolfijnen zitten omdat er ook veel vis zit. Er waren er niet echt zo veel te zien maar er waren er wel! Een paar rugvinnen waren te zien en eentje die recht voor ons even uit het water kwam.
Tijdens een kleine pauze zijn we aangemeerd in Johan Margaretha, hier hebben we loempia, bara en bakabana gekregen om de eten.
bakabana zijn eigenlijk schijfjes bananen op zijn langs gesneden die ondergedompeld worden in een deeg en dan worden gefrituurd, het smaakt eigenlijk wel lekker maar is echt ontzettend zoet! een bara vond ik niet echt lekker, het heeft de vorm van een donut en er zat, dacht ik, een soort van curry in, het wordt ook gefrituurd. maar qua smaak was het niet echt geslaagd. De trip zelf was wel heel leuk.

Dit was zo een korte schets van de eerste week. vanaf maandag vliegen we er terug in en ik hoop dat er wat vrouwen komen om te bevallen.

daaaag!!!

Hanne